wtorek, 28 lutego 2012

Wędkarstwo

Spining

Autorem artykułu jest chomik


Przed każdym wypadem na ryby trzeba odpowiedznio się do tego przygotować a więc skompletować właściwy zestaw, musimy wiedzieć na jaką rybę chcemy się wybrać (metodą spiningową najczęściej łowi się szczupaki, okonie, sandacze, bolenie, sumy, łososie oraz pstrągi, bez wątpienia najczęściej poławianą przez wędkarzy rybą jest szczupak).

Wędzisko powinno być dobrane pod kątem poszczególnych ryb oraz ich spodziewanej wagi, ogólnie możemy jednak powiedzieć że mamy trzy rodzaje wędzisk- lekkie, średnie i ciężkie. Lekkich wędzisk używamy do połowu pstrągów, średnich szczupaków, sandaczy, boleni i rekordowych okoni. Średnich do połowu większych okazów a ciężkich do sumów oraz do połowów morskich.Łowiąc z brzegu wędzisko może być o długości od 2m do 3,6 m (dłuższy kij ułatwia nam lepsze prowadzenie przynęty pośrod roślinnosci oraz innych przeszkód).

Kołowrotek o stałej szpuli z zapasem żyłki 100 m o grubości 0,22 do 0,30, czym ciensza żyłka tym płynniejsze i celniejsze rzuty.

Przynęta na jaką będziemy łowić zależy od upodobania wędkarza, są blachy wahadłowe, obrotowe, wszelkiego rodzaju woblery imitujące żaby, rybki, chrabąszcze, jest też szeroka gama twisterów, ripplerow.

Łowiąc metodą spiningową należy unikać rzutow długich, nadmiernie wyciągnięta żyłka nie tworzy bowiem sztywnego układu co utrudnia właściwe zacięcie. Najlepsze są rzuty średnie (kilku i kilkunastometrowe), częste i celne dające gwarancję dobrego przeczesania wody i możliwośc dobrego zacięcia ryby. Manewrowanie przynętą, podciąganie, zwalnianie i przyśpieszanie a rownież opuszczanie i pozostawianie przynęty przez moment na dnie może szybciej sprowokować drapieżnika do ataku, bardzo często szczupaki atakują przy unoszeniu przynęty z dna.Prowadzenie przynęty powinno być niezbyt szybkie na głębokości około 50 cm od dna. Powinniśmy unosić i opuszczać co upodobni ją do zranionej lub chorej rybki. Przynętę musimy prowadzić do samego końca gdyż szczupak może zaatakować w momencie wyciągnięcia zestawu z wody co kilkukrotnie i mi się zdarzyło. Łowiąc szczupaka pamiętajmy że nie należy on do ryb płochliwych, potrafi nieruchomo czaić się w swojej kryjówce do ostatniej chwili uciekając dosłownie spod nóg brodzącego wędkarza. Dlatego starajmy się obrzucać jak najdokładniej miejsca w ktorych może przebywac drapieżnik, powtarzając rzuty i krzyżując je. Nie zniechęcajmy się gdy na jednym wybranym przez nas stanowisku nie mamy żadnego brania, trzeba wtedy zmienić przynętę i popróbowac dalej,  jeżeli to nie daje żadnych rezultatow zmieniamy miejsce i próbujemy dalej. Częsta zmiana miejsca i przynęty daje większe prawdopodobieństwo natrafienia na stanowisko drapieżnika.W jeziorach najlepsze wyniki daje spiningowanie z łodzi gdyż tylko wtedy jesteśmy w stanie obrzucić wszystkie przypuszczalne miejsca pobytu ryby. Rzucając z otwartej wody  w kierunku przybrzeżnych skupisk roślinności staramy się tak kierować przrynetę, by padała nie bliżej niż około metra od roślin starając się wyciągnąć zdobycz z kryjówki.

---

zapraszam chomik-wszystkoowedkarstwie.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

piątek, 17 lutego 2012

Fotografia

Fotografia - hobby czy moda?

Autorem artykułu jest Dariusz Krajszewski


Artykuł traktujący o fotografii jako coraz bardzije popularnym hobby. Obecnie fotografia stała się bardzo modna ze względu na taniejący profesjonalny sprzęt ftograficzny. Ludzie uwielbiają pstrykać zdjęcia i kupują zaawansowany sprzęt, ale czy jest to prawdziwa fotografiia? Czy tylko pstrykanie zdjęć,  bez próby ukazania czegoś...

Dzisiaj fotografia wydaje się być coraz popularniejsza nie tylko wśród profesjonalistów. Wiele osób amatorsko i hobbystycznie podchodzi do fotografii. Technologia cyfrowa jest na coraz to wyższym poziomie. Z tego powodu fotografia cyfrowa wypiera fotografię analogową. Podstawową superlatywą, którą posiada fotografia cyfrowa jest obróbka zdjęć w programach graficznych. Prócz zalety którą jest obróbka zdjęć, wielkim plusem jest również opcja podglądu zdjęć na komputerze, czego na pewno fotografia analogowa nam nie dawała. Pamiętam jeszcze czasy gdy żeby zobaczyć zdjęcia, trzeba było całe filmy wywoływać. To oczywiście znacznie zwiększa koszty z nią związane. Poza tym wiele zdjęć i tak szło do śmietnika.

Obecnie fotografia cyfrowa pozwala pstrykać do woli. Również aparaty są już na każdą kieszeń. Nawet zakup cyfrowej lustrzanki jest możliwy dla przeciętnego Polaka. Bariery finansowe związane z fotografią jako hobby odeszły już w zapomnienie. Wyposażeni w profesjonalny sprzęt amatorscy fotografowie ruszają na podbój okoliczny plenerów. Jest to bardzo przyjemne i miłe hobby, i nie trzeba od razu być specjalistą, by fotografia sprawiała nam przyjemność. Oczywiście są różne typy ludzi pasjonujących się fotografią. Jedni pstrykają co popadnie, inni kupują super aparaty tylko po to by je posiadać i pochwalić się przed znajomymi. Są jednak tacy, którzy poważnie traktują to hobby, a fotografia jest dla nich formą spełnienia, czy też wyrazu artystycznych zapędów.

 

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Dlaczego warto robić zdjęcia cyfrowe?

Autorem artykułu jest FotoOk.pl FotoOk.pl


artykularnia_import

W obecnych czasach fotografia coraz bardziej zmierza w kierunku zdjęć cyfrowych. Jakie są różnice między tymi dwoma maszynami?


Zwróćmy uwagę na 3 podstawowe kryteria:

1. Cena. 

2. Zużycie energii.

3. Karta pamięci kontra klisza.


ad 1. Cena


W cenę aparatu cyfrowego wpisana jest wartość obrazu cyfrowego. Forma ta jest nieporównywalnie bardziej użyteczna od zdjęcia zarejestrowanego na kliszy. Fotografie cyfrowe mają wiele zastosowań. Nawet mniej zaawansowani użytkownicy mogą obrabiać zdjęcia, publikować je na stronach internetowych, przesyłać e-mailem, uzyskiwać wiele różnych obrazów z jednego ujęcia (fotomontaże, koloryzowanie, kadrowanie, filtrowanie, obróbka manualna itd.), tworzyć multimedialne prezentacje, pokazy slajdów itp.


Należy pamiętać o znacznie niższych kosztach użytkowania aparatu cyfrowego. Po zakupie aparatu i wszystkich pozostałych akcesoriów - karty pamięci, akumulatorów i ładowarki koszty eksploatacji spadają praktycznie do zera. Można robić setki zdjęć bez martwienia się o koszty wywoływania, o odbitki, i konieczność zakupu kolejnych rolek filmu. Nie wolno również zapominać o ogromnym komforcie pracy, który wynika między innymi z możliwości zobaczenia zdjęcia tuż po jego wykonaniu, z właściwości karty pamięci, z której można natychmiast usunąć nieudane zdjęcia.


Aparat cyfrowy daje też dużą dawkę elastyczności - w zależności od celu, zdjęcia możemy zapisywać w różnych formatach, kompresować, a także pozostawiać w nieobrobionej formie (RAW), która jest odpowiednikiem negatywu w fotografii analogowej. Plusem jest fakt, że nie trzeba się martwić o zmarnowanie filmu i robienie zdjęć na siłe. Zawsze gdy warunki są zbyt trudne lub nasze umiejętności jeszcze niewystarczające możemy się posiłkować programem graficznym, który pozwoli nam znacznie poprawić każde zdjęcie.


Bez biegania do studia fotograficznego możemy sami bardzo szybko zmienić zdjęcia na sepię, na fotografię czarno-białą, a nawet ręcznie je koloryzować - całkowity koszt to cena jaką wypada zapłacić za nabycie umiejętności obsługi danego programu, która nigdy nie stanowi nawet dziesiątej części ceny aparatu. Kwestia wywołania odbitki na papierze fotograficznym to wybranie odpowiedniej firmy i przesłanie zdjęć w wersji elektronicznej na przykład poprzez Internet i oczekiwanie na paczkę.


Aparaty analogowe istotnie są tańsze nie dają takich możliwości i komfortu jakim dysponujemy w przypadku aparatów cyfrowych. Poza kupnem aparatu i niezbędnych akcesoriów praktyczna nauka fotografii może być zupełnie darmowa.

  ad 2. Zużycie energii


Ponieważ w aparatach cyfrowych nie ma błon światłoczułych, nie musimy się martwić o ich właściwe przechowywanie, nie trapi nas problem prześwietlenia. Technologia cyfrowa pozwala nie tylko zapisywać obrazy, ale też sekwencje video oraz dźwięk. To trzy razy więcej możliwości.

Karty pamięci są różnej pojemności więc każdy może kupić sobie najbardziej odpowiadającą. W coraz to nowszych modelach pojawiają sie innowacyjne rozwiązania ułatwiające magazyniowanie i póżniejsze korzystanie ze zrobionych fotografii. Wdrażane są takie rozwiązania jak: mikrodyski (pojemność nawet 1GB), płyty CD-RW. Istnieją strony internetowe udostępniające miejsce na przechowywanie zdjęć, coraz więcej punktów fotograficznych oferuje zgrywanie zdjęć na płyty CD.

 

ad 3. Karta pamięci kontra klisza


Faktycznie aparaty cyfrowe zużywają bardzo dużo prądu. Jednak akumulatorki i ładowarka w świadomości fotografujących stały się już wyposażeniem standardowym. Z takim wyposażeniem możemy robić setki zdjęć - cena zużytego prądu jest zaś znacznie niższa od rolek filmu.


Podsumowując - nawet najpotężniejsze aparaty cyfrowe nie dorównują realną rozdzielczością wykonywanych zdjęć aparatom używającym tradycyjnych rolek filmu. Jednak faktem jest również, że jakość oferowana przez aparaty cyfrowe jest wystarczająca do wielu, także profesjonalnych zastosowań.


Nie ma większego sensu walczyć z fotografami analogowymi. Trzeba sobie zdać jednak sprawę, że fotografia cyfrowa powoli zaczyna odchodzić do lamusa.


Cyfrowe zdjęcie można bez problemu przechowywać na nośnikach danych. W razie potrzeby zawsze można wywołać odbitki w tradycyjny sposób. Czy to w znajomym zakładzioe fotograficznym, czy korzystając z serwisu Internetowego stworzonego typowo do tego celu.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Robienie kolczyków

Zrobić samemu kolczyki

Autorem artykułu jest pacman82


Kolczyki to element zdobiący kobiece uszy. Często wiele z kobiet widząc na wystawach sklepów przepiękne kolczyki pragnie wejść w ich posiadanie, jednakże pieniądze jakie trzeba za nie zapłacić często okazują się barierą nie do przeskoczenia.

Zatem co zrobić kiedy nie mamy odpowiedniej sumy pieniędzy aby kupić wymarzone kolczyki? Najłatwiej powiedzieć „Iść do pracy”, jednakże można samemu stworzyć kolczyki. Co prawda nie będą one warte tyle co te sklepowe, jednakże kolczyki zrobione własnoręcznie dla właścicielki będą miały sporą wartość i co ważniejsze będą oryginalne i jedyne w swoim rodzaju. Wszak nic tak nie cieszy jak kolczyki które wyróżniają się na tle innych, często identycznych, zrobionych na przysłowiowe „jedno kopyto”.

Aby rozpocząć przygodę z własnoręcznym wyrobem kolczyków należy zaopatrzyć się w kilka niezbędnych akcesoriów. Na początek powinniśmy zakupić koraliki. Będą one niezbędne do rozpoczęcia pracy. Koraliki możemy nabyć w sklepach hand made lub na aukcjach internetowych. Do tego musimy zakupić drut. Najbardziej optymalye będzie o grubości 0,8 mm oraz o długości 8 cm. Oczywiście te wymiary nie są zobowiązujące, inne dłuta też będą pomocne. Ostatnim elementem potrzebnym do zrobienia własnych kolczyków będą bigle czy zapięcia.

Jeżeli skompletujemy już niezbędne narzędzia i materiały możemy przystąpić do pracy. Jednakże osoby podchodzące od początku ambitnie do tematu mogą zaopatrzyć się również w szczypce oraz obcęgi. Pozwoli to na większą różnorodność w pracy nad swoimi kolczykami.

 Samo wykonanie wygląda następująco: drut który posiadamy powinniśmy przeciąć w połowie czyli tak aby każdy odcinek miał po 4 cm. Następnie powinniśmy nagiąć po jednym z końców każdego odcinka, tak aby koraliki które będą nawleczone nie spadły nam. W momencie kiedy to zrobimy możemy nawlekać. Drugi koniec drucika musimy uformować w kółeczko, a wszystko to spiąć biglem. Niezwykle prosta kolej rzeczy, dzięki której mamy swoje własne pierwsze kolczyki. Oczywiście im nabierzemy więcej wprawy możemy improwizować i bawić się kolczykami, tak aby z czasem robić naprawdę przepiękne i profesjonalne kolczyki.

Wystarczy tylko zacząć i nie zniechęcać się pierwszymi niepowodzeniami. Takie kolczyki to nie tylko doskonały pomysł na dodanie sobie blasku ale również fantastyczny pomysł na urodzinowy prezent dla przyjaciółki czy w późniejszym stadium zaawansowania doskonały sposób na dodatkowy zarobek. Produkty hand made najlepszych artystów cieszą się niezwykłym powodzeniem.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Szydełkowanie

Naucz się władać szydełkiem.

Autorem artykułu jest Ewa Borkowska

Szydełkowanie jest techniką łatwą do opanowania, ponieważ wszystkie podstawowe oczka wykonuje się w ten sam sposób. Daje wiele satysfakcji i zadowolenia z wykonanych prac. Potrafiąc szydełkować można wykonać dla siebie lub innych ciekawe i niepowtarzalne rzeczy.
Niewiele jest technik rękodzielniczych, które można tak wielostronnie wykorzystać.
Sztuka ta, to wiele interesujących splotów i niezliczone możliwości zestawień.
Szydełkowanie uczy cierpliwości. Wspaniale wycisza i uspokaja. Umacnia poczucie własnej wartości i uodparnia na stres, na pewno każdy może posiąść tą sztukę.
Szydełkując doskonali się koordynację wzrokowo-ruchową oraz ćwiczy pamięć wzrokową. Jednocześnie usprawnia precyzyjne ruchy ręki, zmniejsza napięcie mięśni w obrębie dłoni, uczy precyzji i wyobraźni. Wyrabia kierunkowość wykonywanej pracy od lewej do prawej (praworęczni) strony oraz od prawej do lewej (leworęczni) strony, ćwiczy koncentrację uwagi. Szydełkowanie pobudza wyobraźnię poprzez samodzielne wymyślanie form. Kreuje poczucie estetyki w doborze barw, uczy planowania poszczególnych etapów pracy i celowości działania.
Nie potrzeba też wielkich umiejętności. Te przyjdą z czasem. Na początek wystarczy trochę wiedzy o oczkach, słupkach i półsłupkach. I już można zrobić prostą serwetkę.
Szydełkiem można zależnie od rodzaju przędzy zrobić delikatne koronki, ciepłe swetry, a także wiele dekoracyjnych drobiazgów.
Kłębek nici, szydełko i...trochę czasu. Nic więcej nie trzeba, aby wspaniale się zrelaksować, a przy okazji wyczarować coś oryginalnego wykorzystując różne resztki i tworzą z nich nowe cudeńka. Jeśli coś nie wyjdzie, nie należy tego wyrzucić, tylko spruć i zrobić od nowa lub stworzyć coś całkiem innego, efekty są zachwycające własne i niepowtarzalne.
Szydełkowanie to jedno z najtańszych hobby. Nie trzeba od razu robić kosztownych bieżników i swetrów. Małe drobiazgi też cieszą oczy i radują serce.
Osoby niedoświadczone w szydełkowaniu stworzą swoje pierwsze dzieła już po kilku lekcjach. Nauczą się jak trzymać szydełko i wykonywać podstawowe sploty, jakie wybrać nici. Ci, którzy poznali już tajniki tej sztuki, dowiedzą się, jak łatwo i szybko tworzyć własne projekty uatrakcyjnią swoją garderobę. Nauczą się jak robić dekoracyjne przedmioty gospodarstwa domowego lub odzieży fantazyjnej, również podstawowe przedmioty skarpetki zabawki oraz ich naprawę.
Poznają technikę robienia koronki umożliwiające wykonanie prac bardziej skomplikowanych.
Jak wiele rzeczy można wykonać na szydełku? Swetry, czapki, rękawiczki, bluzki, chusty, sukienki i kapelusze, bieliznę, kapcie, serwetki, zabawki, obrusy a także poduszki i kapy nawet bombki na choinkę i jeszcze więcej...mogą być wspaniałymi prezentami. Przecież wyobraźnia nie ma granic...
Szydełkowanie jest wciąż bardzo popularne.
To wszystko można również sprzedać, co pozwoli uzyskać dochód - środki potrzebne do życia.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl


Oto przepis na oczko wodne. Lekkie na nim fale,a wokół brzegi porośnięte bodajże sitowiem,wyczarowane ze zwykłych łańcuszków oczek i kilku pikotów.

Zaczynamy pracę od siedmiu oczek łańcuszka,które zamykamy w kółko oczkiem ścisłym.
Okrążenie 1.: 16 słupków. Pierwszy słupek zastąpić mogą 3 oczka łańcuszka i po nich robimy pierwszy słupek. Okrążenie kończymy oczkiem ścisłym w pierwszy słupek.
Okrążenie 2.: 16x(1 sł. w słupek + 7 oczek łańcuszka). Zamiast ostatnich siedmiu oczek łańcuszka robić: 3 oczka łańcuszka i słupek dwa razy nawijany w pierwszy słupek okrążenia. Podobnie postępujemy w kolejnych etapach stwarzania jeziorka
Okrążenie 3.: 8x(1 płsł. w łuk + 5 oczek łańcuszka  - 1 płsł. w ten sam łuk + 7 oczek łańcuszka - 1 płsł. w następny łuk + 7 oczek łańcuszka). całe okrążenie tworzą 24 łańcuszkowe łuki.
Okrążenie 4-9.: 24x(1 płsł. w łuk + 7 oczek łańcuszka). Okrążenie dziewiąte kończymy oczkiem ścisłym w pierwszy półsłupek okrążenia.
Okrążenie 10.: 12x(7płsł. w łuk - na następnym łuku robimy: 1 płsł. i dalej 5x (1 płśł. nawijany - pikot z trzech oczek łańcuszka -1 płsł). Okrążenie kończymy oczkiem ścisłym w pierwszy jego półsłupek. wystarczy teraz nitkę odciąć,zakończyć i podziwiać piękne oczko wodne.